Pijn is nooit leuk, maar wel erg nuttig. Pijn heeft als doel dat we ons gedrag aanpassen om verdere schade te voorkomen en het lichaam de kans te geven om te herstellen. Pijn ontstaat niet daar waar je het voelt, maar wordt gemaakt in je hersenen.
In de hersenen worden we bewust van pijnprikkels, kunnen we het lokaliseren en onderscheiden in kwaliteit en ernst. We kunnen er ook emotie’s ervaren die bij pijn horen zoals angst en woede. Pijn heeft ook invloed op onze stemming.
Soms ontdek je een schade zoals een bloeduitstorting zonder dat je de oorzaak weet. Dat betekent dat je hersenen de schade op dat moment als onvoldoende ernstig heeft beoordeeld om je aandacht op te richten.
Acute pijn ontstaat vaak door schade in het lichaam. Denk hierbij aan een wond, extreme kou of hitte op je huid. Pijn verdwijnt als de weefselschade is hersteld en kan ons aangepaste gedrag weer plaats maken voor ons normale gedrag.
Bij chronische pijn verdwijnt de pijn niet, ook al is de oorspronkelijk schade hersteld. De pijn is een opzichzelfstaande aandoening geworden.
We spreken van chronische pijn als de pijnklachten langer dan 3 maanden bestaan.
De gevolgen van chronische pijn kunnen groot zijn. Denk hierbij aan dat naast het hebben van pijn, bewegen vaak moeilijker gaat , slapen een probleem vormt , de eetlust verminderd en vermoeidheid toeneemt en de weerstand omlaag gaat. Dit kan een negatieve invloed kan hebben op je werkzaamheden en sociale activiteiten en daarmee op de kwaliteit van leven.
Bij chronische pijn treden in het gebied waar, door beschadiging, de pijnprikkel ontstaat langdurige prikkelveranderingen op. Zenuwuiteinden in en rondom het beschadigde gebied worden gevoeliger waardoor de pijnprikkels versterken en versterkt worden waargenomen. Dat gebeurt niet alleen in en rondom het beschadigde gebied, maar ook in het ruggenmerg en in de hersenen. Met als gevolg dat de drempel om pijn te voelen wordt verlaagd en je meer pijn ervaart.
Erger nog, pijnprikkels kunnen zich uitbreiden naar andere plekken door de manier waarop pijnzenuwvezels verbonden zijn. Hierdoor kunnen pijnprikkels op plekken terecht komen waar helemaal geen beschadiging heeft plaats gevonden. Zo kunnen niet pijnlijke prikkels, zoals het aanraken van de huid, uiteindelijk pijnlijk worden. Deze overgevoeligheid van het zenuwstelsel wordt sensitisatie genoemd.
Er zijn vele soorten chronische pijn, zoals pijn in rug of been, aangezichtspijn, hoofdpijn, prikkelbare darmsyndroom, endometriose en ten gevolge van beschadigde of zieke zenuwen.
Daarnaast gaat chronische pijn ook graag op met andere aandoeningen en ziekten zoals, reuma en ( ex )kankerpatienten etc.
Gezien de complexe problematiek van chronische pijn is er de laatste jaren hard gewerkt om de behandeling van chronische pijn in de medische wereld onder de aandacht te brengen. Dit heeft geresulteerd in een in onder andere een zorgstandaard en een NHG standaard chronische pijn.
Hiernaast is er een landelijk netwerk chronische pijn waarbij wordt gewerkt volgens een chronisch Pijn protocol. Therapeuten die hierbij zijn aangesloten zijn geschoold en actief in het netwerk bij hun in de buurt. Voor meer informatie verwijs ik u naar de website.
Herkent u zich in bovenstaande verhaal en wilt u leren hoe u positieve invloed kunt uitoefenen op dit overgevoelige zenuwstelsel? Dat kan. De meeste oefentherapeuten bij ABCesar zijn aangesloten bij het netwerk chronische pijn en hebben inmiddels veel ervaring opgedaan op dit gebied.